Een Zomeravond

Opstel gemaakt tijdens het schooljaar '37-'38. Maurits zat toen in het 5de leerjaar van het Sint-Maartensgesticht ("Klein" College) te Aalst en was 11 jaar. De gestempelde datum is niet juist.

Hoe schoon is de natuur bij het vallen van den avond. De zon laat nog eenige roode stralen te voorschijn komen van onder de wolken. De weinige bloempjes die overdag nog te geuren staan, sluiten nu hun kelkjes op hun gebogen stengel. Ook de vogeltjes schijnen mee te doen aan den schoonen zomeravond, want vermoeid van heel den dag de menschen te verblijden door hun lustige deuntjes vliegen ze nu naar hun nestje, terwijl zij door hun vroolijk getjilp elkander het nieuws van den dag schijnen te vertellen.
Het angelusklokje laat op op haar beurt het zilveren stemmetje weergalmen over gansch het dorp. De landman richt blijmoedig de oogen op het verrichte werk dat hij vandaag op zijn weinige stukje land gedaan heeft. Nu reeds al pronken enkele sterrren gelijk heldere diamanten aan het luchtgewelf, en de maan laat haar zilveren licht over het dorpken nederzinken.
De avond is ingetreden, op het land en in de lucht is alles stil, maar tusschen in laat zich lieflijk gezang van den nachtegaal hooren die de avondstilte breekt.